De grauwgroene hertenzwam is een paddenstoel die groeit op rottend hout. De hoed heeft een karakteristieke grijze tot grijsgroene kleur met zwarte schubjes in het midden. De paddenstoeltjes blijven doorgaans tamelijk klein (doorsnee van de hoed slechts enkele cm). Gewone hertenzwammen (Pluteus cervinus) kunnen veel groter worden (doorsnee 10 tot 15 cm) (2,8). De steel van een grauwgroene hertenzwam kan - in tegenstelling tot die van de gewone hertenzwam - een blauwgroene, olijfgroene of blauwgrijze aanblik bieden (2,3,9). De plaatjes aan de onderzijde zijn in jonge toestand wit of gebroken wit, maar worden later roze en uiteindelijk bruinachtig (1,5). Ze staan dicht op elkaar en vrij van de steel. De snede van de plaatjes is fijn gewimperd (voorzien van heel kleine witte haartjes) (1).

De Latijnse genusnaam Pluteus betekent "schild", "schutdak", "afdak" of "luifel", de soortnaam salicinus "van de wilg". De paddenstoel kan op wilgenhout groeien maar is beslist niet aan deze houtsoort gebonden (11). Ook elzenhout is een geliefd substraat (1,6). De opmerking "uitsluitend op wilgen" die te vinden is op een Franse website (5) is beslist onjuist.

Grauwgroene hertenzwammen zijn giftig, hoewel sommigen beweren dat ze in gekookte toestand kunnen worden gegeten (12). De paddenstoel bevat de hallucinogene stof psilocybine in vrij grote hoeveelheden (4,7,9,10). Vandaar de volksnamen "Grauer Drachenpilz" (in Duitsland) en "Knackers Crumpet" (in het noorden van Engeland) (1,12). Agaricus salicinus is een synoniem van Pluteus salicinus.

Vruchtlichamen van de grauwgroene hertenzwam verschenen tijdens enkele opeenvolgende jaren  op een grazige open plek langs een wandelpad in het zuidelijk deel van het Smitpark, op een liggende wilgen- of populierenstam. De stam was al te ver vergaan om de boomsoort nog te kunnen vaststellen. Ook hebben we de paddenstoel gevonden in een houtsingel ten westen van de sportvelden, op dode boomstammen.