Kleine bruingekleurde breeksteeltjes duiken dikwijls op tussen kort gras in heidegebieden, duinvalleien, boomgaarden, gazons, golfbanen, parken en tuinen. Ze kunnen ook voorkomen op bladafval, zaagsel en houtsnippers, en op verstoorde, voedselrijke grond. Het mycelium van deze paddenstoeltjes leeft van de afbraak van dood plantaardig materiaal (1,8). De hoed heeft een doorsnee van 1 tot 3 cm. Hij is kegel- tot klokvormig met heel vage strepen aan de rand. De hoedkleur is afhankelijk van de vochtigheid van het weer. Bij langdurige droogte worden de paddenstoeltjes gelig tot lichtbeige. De plaatjes aan de onderzijde van de hoed zijn aanvankelijk bleek okerkleurig, maar worden kaneel- of roestkleurig wanneer de sporen rijpen. De randen van de plaatjes zijn meestal bleker dan de rest van het oppervlak (2,7). Tussen de normale plaatjes staan kortere exemplaren in (7,9,10). Bij het roestbruin breeksteeltje zijn de randen van de plaatjes dikwijls gezaagd (6). De steel van de vruchtlichamen is niet voorzien van een ring, matgeel of bleekbruin van kleur en aan de bovenzijde berijpt (9). Bij het dikvoetbreeksteeltje is de steel aan de onderzijde enigszins verdikt. Van het kaneelkleurige breeksteeltje (Conocybe tenera) is bekend dat het behalve in Europa ook in Noord en Midden Amerika, Noord Afrika, Sri Lanka en Japan voorkomt. Van de overige soorten die hieronder worden vermeld is niet bekend of ze buiten Europa voorkomen (3), hoewel op Wikipedia-pagina's wordt gezegd dat het dikvoetbreeksteeltje ook voorkomt in Canada (10) en het tuinbreeksteeltje in Azië (12).

Op onze wandelingen door heidegebieden en schraal grasland zagen we in de berm van wandelpaden dikwijls kaneelbruine paddenstoeltjes uit het genus Conocybe. Maar omdat er erg veel Conocybe-soorten in zulke terreinen kunnen groeien en omdat het onderscheid tussen de soorten specialistenwerk is, hebben we de paddenstoeltjes nooit op naam kunnen brengen. Behalve het kaneelkleurige breeksteeltje (Conocybe tenera) zou het ook om het roestbruin breeksteeltje (Conocybe rickeniana), het dikvoetbreeksteeltje (Conocybe subovalis), het donker breeksteeltje (Conocybe echinata), het parkbreeksteeltje (Conocybe macrocephala) of het tuinbreeksteeltje (Conocybe juniana) kunnen gaan (3). Ook is de afgrenzing van sommige soorten (zoals het parkbreeksteeltje) niet zeker (4). Het dikvoetbreeksteeltje wordt beschouwd als een stikstofminnende soort (5,6) en het tuinbreeksteeltje kan groeien op mest (11). De genusnaam Conocybe betekent "kegelvormig hoofd", dus een paddenstoel met een kegelvormige hoed. De soortnaam tenera betekent "teer" of "broos" en wijst op dezelfde eigenschap als de Nederlandse naam breeksteeltje. Synoniemen van Conocybe tenera zijn onder andere Agaricus tenera, Derminus tener en Galera tenera (8,9).