Pijpknotszwam (Macrotyphula fistulosa)


De
pijpknotszwam is een indrukwekkende paddenstoel die gevallen
takjes van loofbomen afbreekt (vooral takjes van beuken, maar ook
van hazelaars, berken, elzen en esdoorns)
(2,3,6,8,10). De vruchtlichamen kunnen 20 cm hoog en 4
tot 5 mm breed worden, ze hebben de vorm van een honkbalknuppel en zijn
van binnen hol. Omdat de kleur van de zwam overeenkomt met de
kleur van gevallen blad, wordt hij ondanks zijn grootte dikwijls
over het hoofd gezien. Aanvankelijk is het vruchtlichaam
bleekgeel, maar later wordt het roodachtig bruin tot bruin (6). De schimmel heeft een
voorkeur voor vochtige, basenrijke bodems (dus bij voorbeeld klei). Op droge, basenarme grondsoorten komt hij nauwelijks voor (6). Pijpknotszwammen verschijnen normaliter tussen het eind van september en november, vaak pas na
de eerste nachtvorst. Ze kunnen tot het volgend jaar aanwezig blijven
(6). Hoewel
de paddenstoel ogenschijnlijk op de grond groeit, gaat hij in
werkelijkheid altijd uit van begraven hout. Op het Noordelijk
halfrond heeft de soort een grote verspreiding: hij komt in ieder geval
voor in Europa, Noord Amerika en Japan (6).
Naam
De genusnaam Typhula betekent "rokerig" en heeft wellicht betrekking op de bruingele kleur (5,10). Het voorvoegsel macro betekent "groot". De soortnaam fistulosa betekent "buisvormig". Clavaria contorta en Clavaria fistulosa zijn synoniemen van Macrotyphula fistulosa (9). Andere synoniemen zijn: Clavaria ardenia, Tremella ferruginea, en Clavariadelphus fistulosus (10). Ook Clavariella
fistulosa, Typhula fistulosa, Clavaria rigens, Clavaria
pilipes, Clavaria pilosa, Clavaria tuberosa, Clavaria
macrorhiza, en Pistillaria alnicola zijn synoniemen! (7). Volgens Spaanse auteurs is Clavaria contorta echter een afzonderlijke soort, en zou Macrotyphula fistulosa weer Typhula fistulosa
moeten gaan heten (4). Verwantschappen tussen knotszwammen zijn
onderzocht met behulp van moleculair-biologische technieken (1).
Eetbaarheid/nut
Pijpkotszwammen zijn niet eetbaar.
Waar gevonden
Wij hebben
vruchtlichamen van de pijpknotszwam gevonden in het centrale bosperceel
van het Smitpark in Zuidhorn, en in het bosje rond de Kuzemerkooi
in Oldekerk.
Literatuur
1. Dentinger BTM, McLaughlin DJ (2006) Reconstructing the Clavariaceae using nuclear large subunit rDNA sequences and a new genus segregated from Clavaria. Mycologia 98:746-762.
2.
Küffer N, Senn-Irlet B (2005) Diversity and ecology of wood-inhabiting
aphyllophoroid Basidiomycetes on fallen woody debris in various forest
types in Switzerland. Mycol Progr 4:77-86.
3. Markiewicz E (2018) New site of Typhula fistulosa (Holmsk.) Olariaga in southern Wielkopolska. Przegląd Przyrodniczy (Natuurbeoordeling) 29:111-113.
4. Olariaga I, Salcedo I (2012) New combinations and notes in clavarioid fungi. Mycotaxon 121:37-44.
5. Pipe Club Macrotyphula fistulosa. Document op jungledragon.com.
6. Röhrige Keule. Document op wikipedia.org.
7. Röhrige Keule, Macrotyphula fistulosa. Document op pilzbuch.pilzwelten.de.
8. Senn-Irlet B, Mürner R, Martini E, Küffer N, De Marchi R, Bieri G (2012) Saprobic fungi on wood and litter of Alnus alnobetula in the Swiss Alps. Mycotaxon 120:506.
9. Shiryaev A (2009) Diversity and distribution of clavaroid fungi in Estonia. Folia Cryptog Estonica 45:65-80.
10. Typhula fistulosa (Holmsk.) Olariaga - Pipe Club. Document op first-nature.com.
Terug naar de soortenlijst