Populiermelkzwam

De populiermelkzwam is een forse paddenstoel (8 tot 25 cm doorsnee) die dikwijls in groot aantal, in groepjes of in heksenkringen, bij zijn gastheerboom verschijnt. Het is een ectomycorrhiza-partner van abelen, populieren (1,3,4) en wilgen, waaronder de kruipwilg (Salix repens) (3,6,10). In zeldzame gevallen schijnt de paddenstoel ook te kunnen voorkomen bij elzen, tamme kastanjes en eiken (3). Kenmerkend zijn de ivoorwitte tot bleekgele hoed met rozekleurige vlekken (5,7,8) en de aanwezigheid van aarde of plantendelen op het hoedoppervlak, aangezien de paddenstoel in uitgespreide toestand uit de grond komt en de hoedhuid bij vochtig weer kleverig is. De hoedrand is ingerold. De plaatjes zijn aanvankelijk bleekgeel, maar later vleeskleurig of roze en staan dicht opeen. Het melksap is wit en verkleurt niet; het smaakt buitengewoon scherp. De steel is kort en dik, maar aan de basis dunner dan in de nabijheid van de hoed. Het vlees van de paddenstoel heeft een brokkelige structuur. Hoewel de populiermelkzwam te boek staat als een stikstofminnende soort, verscheen hij in een Duits onderzoek alleen in populierenaanplant wanneer deze niet was bemest (2).

Naam
Lactarius betekent "melk gevend”. Bij beschadiging komt er melksap uit de paddenstoel. Controversus betekent "tegenover elkaar staand" in de zin van "vijandig". Dit heeft betrekking op de scherpe smaak (9).

Eetbaarheid/nut
Vanwege hun brandend scherpe smaak zijn populiermelkzwammen volstrekt oneetbaar.

Waar gevonden
Wij hebben populiermelkzwammen dikwijls aangetroffen bij de parkeerplaats van het voormalig zwembad De Waterborgh, in beschaduwd grazig terrein tussen de Fanerweg en de Gaickingalaan, in de oostberm van het Hoendiep OZ tussen Zuidhorn en Enumatil, en langs het Aduard 800 pad bij natuurgebied "Het Stort" in Aduard. Steeds in de nabijheid van Canadapopulieren of abelen.

Literatuur
1. Baum C, Leinweber P, Weih M, Lamersdorf N, Dimitriou I (2009) Effects of short rotation coppice with willows and poplar on soil ecology. Agriculture and Forestry Research 59:183-196.
2. Baum C, Makeschin F (2000) Effects of nitrogen and phosphorus fertilization on mycorrhizal formation of two poplar clones (Populus trichocarpa and P.tremula x tremuloides). J Plant Nutr Soil Sci 163:491-497.
3. Cabon M, Adamcik S (2014) Ecology and distribution of white milkcaps in Slovakia. Czech Mycology 66:171-192.
4. Cripps CL (2001) Mycorrhizal fungi of aspen forests: Natural occurrence and potential applications. USDA Forest Service Proceedings RMRS-P-18, 285-298.
5. Hunter AJ a.o. Lactarius controversus. Document op en.wikipedia.org.
6. Kreisel H (1965) Ektotrophbildende Pilze als Begleiter der Kriechweide, Salix repens L. Westfälische Pilzbriefe 5:135-139.
7. Kuo M (2011) Lactarius controversus. Document op mushroomexpert.com.
8. Rosascheckiger Milchling. Document op de.wikipedia.org.
9. Rosascheckiger Milchling Lactarius controversus. Document op tintling.com.
10. Van der Heijden EW, De Vries FW, Kuyper TW (1999) Mycorrhizal associations of Salix repens L. communities in succession of dune ecosystems. I. Above-ground and below-ground views of ectomycorrhizal fungi in relation to soil chemistry. Can. J. Bot. 77: 1821–1832.